چه بسیارپیش می آیدکه به سراغ چیزی میرویم وچیزدیگری را پیدا می کنیم.

روزی داشتم از خیابانی پایین می رفتم که ناگهان به دلم افتاد به یک نانوایی که یکی دو جهار راه فاصله داشت سر بزنم .

ذهن استدلالی شروع کرد به مقاومت و مجادله که : برای چه به آنجا بروی ؟ تو که به چیزی احتیاج نداری!

اما من آموخته بودم که هرگز استدلال نکنم . از این رو، به نانوایی رفتم و به همه چیز سرک کشیدم و واقعا هم آنجا چیزی نبود که لازم داشته باشم . اما هنگام بازگشت ، به زنی برخوردم که این اواخر خیلی به یادش بودم . و زن به کمکی نیاز داشت که از دست من ساخته بود.

این متن قسمتی است از کتاب چهار اثراز فلورانس اسکاول شین ترجمه گیتی خوشدل وسرفصل های این کتاب عبارتند از :

*بازی زندگی وراه این بازی

*کلام تو عصای معجزه گر توست .

*در مخفی توفیق

*نفوذ کلام

این کتاب به چاپ شصتم رسیده است